Wat houdt dit nu eigenlijk in? Je overlegt toch elke dag? Zullen we dit doen? Wat zullen we eens eten.? Ga ik met de auto of jij? Dagelijkse onderwerpen die voorbijkomen. Is dit dan anders dan overleggen als OR? In de kern in mijn beleving niet. Immers, je overlegt om iets met elkaar af te spreken en of dat nu thuis is of met de bestuurder/directeur/ondernemer. Ik noem het in deze blog gemakshalve overlegpartner. Er is altijd meer dan 1 persoon nodig om te kunnen overleggen. Waar het verschil er met name in zit is de verplichting tot het voeren van overleg. Heb je geen zin, dan loop je weg of je doet niet mee en geeft de ander misschien aan dat hij het maar zelf moet bekijken.
Dat zou je als OR lid misschien ook wel eens denken of willen. Dan wordt het echter wel anders. Jouw overlegpartner kan je namelijk uitnodigen om deel te nemen aan het overleg en zal dit ook regelmatig doen. Andersom kan je als OR ook de overlegpartner uitnodigen voor een overleg. Het geeft al aan dat er sprake is van enige gelijkwaardigheid in de verhoudingen en een gezamenlijke verantwoordelijkheid. De overlegpartner wil iets van de OR, bijvoorbeeld een advies over een onderwerp of instemming om iets te mogen gaan doen. Dit kan ook vanuit de OR ter sprake worden gebracht. Denk aan een initiatiefvoorstel van de OR. In beide situaties wil je overleg om iets te bespreken of te besluiten. Kortom je hebt elkaar nodig. Er zijn wederzijdse belangen en het overleg helpt vooral om met elkaar die belangen op tafel te krijgen, te bespreken en tot iets te komen. Natuurlijk zullen de belangen niet altijd hetzelfde zijn of zal aan het belang dat de OR ergens aan hecht minder of niet zijn gedacht door de overlegpartner. Of andersom.
In de overlegvergadering bespreek je dit met elkaar. Het kan gaan over het sociaal beleid, het financieel beleid, het organisatorisch beleid en het economisch beleid van je organisatie. In feite kun je alles met elkaar bespreken. Wat met elkaar besproken moet worden is geregeld in wet- en regelgeving. Voor de OR en de overlegpartner is dit met name geregeld in artikel 25 en artikel 27 van de Wet op de Ondernemingsraden (WO). Dit zijn de artikelen die gaan over het aan de OR toekomend adviesrecht (bijvoorbeeld over een reorganisatie) en instemmingsrecht (bijvoorbeeld een regeling op het gebied van ziekteverzuim).
Het is dus per definitie niet iets vrijblijvends. Sterker nog, als er iets afgesproken moet worden en je komt er in het overleg niet uit, dan zijn er zelfs spelregels die dan gevolgd moeten worden. Dit geeft mede al aan dat een gezond overleg erg belangrijk is.
Vanzelfsprekend is het ook dat alle informatie ook bij iedereen die deelneemt aan het overleg -tijdig- bekend is. De OR kan hiervoor ook zijn informatierecht aanspreken. De overlegpartner moet desgevraagd de informatie dan aanreiken. In sommige gevallen moet hij zelfs ongevraagd informatie aanleveren. (bijvoorbeeld begroting-jaarrekening en het sociaal beleid). Informatie vergroot de invloed van de OR op het beleid, het versterkt het draagvlak voor het beleid, geeft inzicht aan de OR over de organisatie en verantwoordelijkheid om gezamenlijk de organisatie gezond te houden of te maken.
In de WOR zijn aanvullende bepalingen opgenomen die het overleg tussen de OR en de overlegpartner stroomlijnen. Denk hierbij aan het zogenoemd artikel 24 overleg. Hierin wordt de algemene gang van zaken besproken, wordt geëvalueerd (hoe hebben we het gedaan) en wordt naar de toekomst zoveel als mogelijk al aangegeven over welke onderwerpen overlegd gaat worden. Dit geeft de OR meestal voldoende tijd om zich terdege op die onderwerpen te kunnen voorbereiden en zich een beeld te vormen.
Reactie plaatsen
Reacties